Schaalbaarheid van een principe maakt de lange tijden zoals nodig voor bijvoorbeeld de precessie wellicht overbodig, het al bijna net zo oude verhaal van micro- en macrokosmos geeft een hint.

Bewijs hiervoor zal de benodigde tijd nodig hebben maar is één rondje genoeg?

De wetenschap gedraagt zich als vroegere jagers en verzamelaars, enkel en alleen op zoek naar data en de formatie van statistische formules op basis van data.

Een enkel uniek evenement is niet wetenschappelijk, valt de munt op kop of kruis, een lange reeks herhalingen biedt pas wetenschappelijke feiten ofwel een statistische mogelijkheid, 50:50 in dit geval.

Een individu is ook niet behapbaar voor de wetenschap, enkel massa’s zijn beschrijfbaar.

De waarde die aan ‘wetenschappelijke’ uitspraken moet worden gehangen? Een weergave van gemiddelde, mogelijk beïnvloedde, perceptie ondersteund door een grondig gebrek aan niet onderkende feiten en mogelijkheden. Een mening.

De zogenaamde geschiedenis of geaccepteerde/opgedrongen waarheid is dan ook niet meer dan een gemiddelde van individuele waarheden, de kans dat ie overeenkomt met ook maar één van de waarheden die tot dit gemiddelde hebben geleid is zeer klein.

Een illusoir compromis, net zo illusoir als de munt die valt, was het werkelijk 50:50, zou ie niet vallen.

Een prachtige quote: Het verliezen van een illusie maakt je veel wijzer dan het vinden van een waarheid.