Het heeft zijne ongelijkwaardigheid bekoren om op den 26e April in het jaar des heeren 2014 een koningsdag in het leven te roepen. Een dag waarop een ieder vrij en blij zijn of haar onderdanige rol kan spelen. Met een vlaggetje in de hand of een oranje uitdossing is er op deze heerlijke dag natuurlijk niets mooier dan zo goed mogelijk onderdaan te zijn. Een dag om te vergeten dat ook leden van het koninklijk huis hun reet af moeten vegen. Net als u.
Was het slechts één dag per jaar dat er een rollenspel gespeeld werd dan was het wel vermakelijk te noemen. Leerzaam ook. Stel je toch voor dat je één dag per jaar zou doen of je met z'n allen ongelijkwaardig was aan elkaar. Eén dag per jaar zou je dan kunnen ervaren wat het inhield om te leven als slaaf en onderdanig aan een volslagen gekte. Een geweldige gelegenheid om de rest van het jaar op terug te kunnen kijken en de nodige contemplaties op los te laten. Gelukkig maar dat het slechts één dag per jaar en slechts een rollenspel is want anders zou het leven een waarlijke hel zijn.
Alle gekheid op een stokje, deze hel is een heerlijk leven voor velen daar ze nog nooit iets anders gezien, gehoord of gekend hebben. Een koningsdag als deze is de ultieme uiting van de verheerlijking van dat leven en ondanks dat er vele zaken op af te dingen zijn, is het gewoon een feest. Een feest van onbewust leven, een feest van ontkenning van eigenwaarde en een feest van ontkenning van angst. Maar ook een feest van externalisatie van problemen, verantwoordelijkheden en creativiteit. Een rustpuntje voor velen in de hectiek van het bestaan.
Al vele duizenden jaren bestaat de mensheid levende met ongelijkwaardigheid en externalisatie van iedere vorm van problematiek. Een beproefde vorm van leven welke zichzelf bewezen heeft en het zou onjuist zijn om het af te doen als niet werkend. Velen hebben er in geleefd en leven er nog in tot eigen volle tevredenheid. Of de afgod nu Willempie heet of Kim Jung Il maakt niet zo zeer uit, Obama, Hitler of Pol Pot kunnen net zo goed.
Een feest is een tijd van onbezorgdheid, het loslaten van de dagelijkse beslommeringen en eventjes gewoon lekker doen wat je wil, en dat het liefst met elkaar. Alle alledaagse probleempjes tellen eventjes niet en een ongekende vorm van ontspanning komt op. Samen feesten en samen ontspannen waarbij het doel van het feest het feest zelf is in plaats van de aanleiding. Een koningsdag is daarmee niets meer dan een aanleiding om alles de boel te boel te laten en heerlijk een feestje te bouwen. Oranje uitgedost of niet, het is feest.
Dat maakt het jammer dat het leven niet iedere dag een feest is maar hooguit slechts één keer per jaar. Waarom die heerlijke ontspanning en het saamhorigheidsgevoel niet iedere dag beleven en één dag per jaar spanning en slavernij? Een koningsdag zou daar uitermate geschikt voor kunnen zijn, de verhevenheid van een koning eens per jaar beleven als splijtzwam in saamhorigheid en de onstspannen sfeer van het dagelijkse feest. Waarbij wel opgemerkt moet worden dat saamhorigheid niet al te letterlijk opgevat dient te worden, samen - horig - zijn is niet meer dan met z'n allen lijfeigene spelen en dat past dan wel weer in het koningsverhaal.
Een mooi feest gewenst, hoe dan ook.