Begrip voor elkaar, voor een willekeurig onderwerp of voor je zelf. Het wordt snel benoemd worden maar heeft soms net iets meer om het lijf dan zo op het eerste gezicht lijkt.
Om eens tot wat begrip te komen kan het handig zijn om begrip eens wat nader te bekijken, een begrip of daadwerkelijk begrip door een vorm van begrijpen zijn twee gerelateerde maar verschillende zaken die slechts op één punt van elkaar verschillen. Een begrip is een gedefinieerd resultaat, een beeld dat gemaakt is. Begrip in de vorm van begrijpen laat zien hoe en waarom dat resultaat tot stand komt, het proces.
Al benoemend en definiërend zijn we vanaf jongs af aan al snel in staat om verschillende zaken van elkaar te onderscheiden om daarmee begrippen vast te leggen die een basis bieden van wat er in de wereld om ons heen bestaat. Enige tijd later gaan we beseffen dat er ook veranderende zaken zijn en komen erachter dat een bal verderop gaat liggen als je er een trap tegenaan geeft, een oorzaak en gevolg dat waarneembaar is leidt tot begrip van het resultaat van een dynamisch proces. Nog enige tijd later gaan we begrijpen dat er enige onveranderlijke wetten bestaan waaraan de meeste dynamische bewegingen voldoen waardoor we in staat zijn het resultaat van een proces te gaan voorspellen. Allerlei speculaties gaan door het hoofd en veelal komt de bevestiging zodra het proces geprobeerd wordt.
Een biljartspeler krijgt door een basaal begrip van dynamica inzicht en past het toe om caramboles te maken, de toegepaste theorie leidt tot het ontstaan van een gevoel voor de toepassing ervan om een gewenst resultaat te bereiken. Uiteindelijk leidt het tot een automatisme waarbij het voor de biljartspeler mogelijk wordt om aan één enkele blik voldoende te hebben om het volgende punt te maken, de moeilijke zaken zoals mate van effect, snelheid van de ballen enzovoorts komen samen in één enkele stoot die bijna achteloos wordt gemaakt.
De speler begrijpt hoe hij punten kan scoren en heeft zich een schijnbaar moeilijk proces eigen gemaakt dat inzicht vereist in de factoren die belangrijk zijn om daadwerkelijk een goed resultaat te behalen.
Juist die factoren welke door de biljartspeler meegenomen worden in de schijnbaar achteloze stoot zijn van cruciaal belang om keer op keer succes te behalen. En de factoren die door iemand wel of niet meegewogen worden om tot een conclusie of menig te komen zijn veelal een hindernis om tot onderling begrip te komen. Waar het voor een gevorderde biljartspeler duidelijk is dat er mogelijk een bal de geprojecteerde baan kan kruisen, ziet de beginner enkel de ideale weg en laat mogelijk de kruisende bal buiten de vergelijking.
Zo ook met begrip voor elkaar, waar een ieder vele factoren meeneemt om tot een mening of beeld van de realiteit te komen worden we vaak geconfronteerd met factoren die we zelf niet meegenomen hebben in de eigen afweging. Toch staan we daar niet altijd voor open omdat we al een werkend en werkbaar beeld van de wereld om eens heen hebben gevormd, hoe hadden we het anders al zo lang volgehouden?
Nog erger wordt het wanneer we geconfronteerd worden met factoren waarvan we het bestaan niet kenden of de werking ervan niet begrijpen. De mogelijkheid om deze zaken te incorporeren in ons eigen begrip is gedoemd te mislukken en zal daarom meestal afgewezen worden wat een onderling begrip in de weg staat. Een onderling begrip kan dan enkel ontstaan en bestaan wanneer er consensus bereikt wordt over wat wel of niet meegenomen wordt in de afweging. Het wordt hiermee een definitiekwestie die bediscussieerd wordt, een begrip wordt gedefinieerd, niet het proces van het ontstaan van dat begrip.
Heftige emoties lijken te ontstaan wanneer het onmogelijk blijkt om een aantal factoren mee te laten wegen in de definitie of wanneer je gedwongen wordt iets te accepteren dat niet begrepen wordt of waaraan je zelf een andere waarde hebt gehangen. Hier lijkt het definiëren van een begrip volledig voorbij te gaan aan de onderliggende mogelijke factoren die van belang kunnen zijn.
Het totale begrip zou groter kunnen worden wanneer alle factoren die bekend zijn volledig meegenomen zouden worden bij de definitie waardoor definiëren uitbreiden wordt in plaats van beperken. De consequenties van die gedachte zijn nogal ver strekkend, er zou begrepen moeten worden dat de eigen definitie van het begrip onvolledig is, iets dat maar met moeite een weg kan vinden.
Het leidt tot de gedachte dat er altijd iets toegevoegd kan worden aan de definitie, iedere individuele ervaring met of gefundeerde visie op het begrip zou een plaats kunnen krijgen waardoor de definitie nooit af is. Dit besef maakt definiëren en daarmee begrip eindeloos, zowel als resultaat als ook als proces.
Een gevolg van het niet beseffen van de wijze van totstandkoming en eindeloosheid van begrip kunnen we dagelijks zien, een hoop gebabbel over definitie zonder ook maar ooit tot daadwerkelijke inhoud te komen. Politieke scherpzinnigheid en woordenbrij die het liefst voorbijgaan aan datgene wat door definitie gescheiden wordt, de dunne lijn die het cirkeltje maakt is belangrijker geworden dan hetgeen binnen en buiten het cirkeltje ligt.
Het politieke rekenen op begrip voor missies in verre landen komt dan ook in een iets ander licht te staan, zonder de visie van het volk te incorporeren in hun begrip zal er weinig van de visie van de politiek in het begrip van de burgers plaatsvinden.