Het geld is op, er is crisis en we moeten bezuinigingen. Zo maar wat kreten die de afgelopen jaren het nieuws beheersten en dat nog steeds doen. Desondanks besluit de overheid in al haar wijsheid tot de aanschaf van wat overjarige prutsproducten die slechts dienen om al vliegend mensen te vermoorden. Je vraagt je af hoe dat dan toch in hemelsnaam mogelijk is wanneer er aan de andere kant talloze miljarden bezuinigd moet worden. Het lijkt niet met elkaar te kloppen maar toch is het voor de vernederlandse overheid geen enkel probleem.
En, ze hebben groot gelijk, het is ook geen enkel probleem. Dat welopgevoede burgers met een stevige hand op de eigen knip niet in kunnen of willen zien hoe hun overheid goochelt met zowel de knip van de burger als met de staatsknip lijkt slechts diezelfde overheid in de kaart te spelen. Verwarring alom en wanneer de goochelaar gevraagd wordt om de truc uit te leggen verdwijnt er weer wat uit uw knip. Menigeen wordt verleidt door de rechterhand en mist daardoor de truc met de linkerhand waarbij de rechterhand het verhaaltje is en de linkerhand de werkelijke actie.
Slechte goochelaars weten het publiek te bespelen om zo de eigen onkunde te verbergen. Showmasters zonder inhoud die het getal van een meerderheid niet al te snugger publiek uit weten te spelen tegen de enkele kritikaster. Onzin verkoopt nu eenmaal wat makkelijker en er wordt pas een gevoelige snaar geraakt wanneer de onzin wordt doorzien. De wat betere goochelaars bouwen iets meer lagen in en dagen het publiek uit om één of meer lagen te doorzien. Het publiek lijkt dan wat grip op de truc te krijgen maar blijft na n of twee lagen toch achter in verwarring en ongeloof. De beste goochelaars laten gewoon zien wat ze doen en wekken de illusie dat er lagen zijn die doorgeprikt moeten worden waarmee ze het publiek simpelweg achterlaten met hun eigen illusies.
De roverheid behoort tot de laatste groep goochelaars, het zijn dieven met een geweldsmonopolie maar laten het publiek achter met illusies als economische effecten, baanzekerheid en meer zaken waar avondvullende programma's en meerjarige opleidingen aan gewijd kunnen worden. En het publiek, tsja, het krijgt wat ze vraagt: haar eigen illusies.
Zou het publiek niet zo'n rotsvast vertrouwen in de eigen achterdocht en overtuigingen hebben dan was het spelletje van de goochelaars reeds lang uitgespeeld en konden we met z'n allen eens goed lachen om zoveel zinsbegoochelingen die we ons leven in grote mate hebben laten bepalen. Want zeg nou eens eerlijk, hoe kan het geld op zijn als het niet meer is dan een getalletje op papier of in de computer? Hier heeft u vast een laag te pakken waar u uw eigen illusies op kunt botvieren en voor het gemak doen we er nog een paar bij:
Wie is de eigenaar van het geld?
Over het algemeen wordt gedacht dat u eigenaar bent van uw geld maar het staat uw overheid vrij om binnenkort alles boven een bepaald bedrag te (laten) confisqueren. Uw geld?
Begroting en prinsjesdag
Het hele bouwsel van overheidsbeleid wordt gestoeld op een begroting waarbij er voor het gemak maar even van uitgegaan wordt dat uitgegeven geld verdwijnt. Niets is minder waar, alle uitgegeven geld komt via belastingen en accijns weer terug bij uw overheid. Zou u het erg vinden om al uw geld en meer uit te geven wanneer u het toch weer terugkrijgt?
De waarde van geld
Wat is de waarde van 100 euro? Wordt er niets mee gedaan dan is het waardeloos, gaat het van hand tot hand dan kan één briefje van 100 euro vele malen meer waard zijn dan een miljoen op de bank. Een waardeloze overheid bezuinigt en verhindert de omloop van het geld.
Keuzes
Daar waar geld rondgaat wordt een vorm van waarde gecreëerd. Uw overheid laat wel geld rondgaan in het grote corporate circuit waar JSF en ander wapentuig de fabriek uit komt rollen maar belemmert de rondgang bij haar burgers. Om maar een idee te geven waar uw overheid waarde aan hecht en geeft. Het geld is niet op, het zal nooit op zijn, maar er wordt eenvoudigweg een keuze gemaakt om het vooral niet aan u ten goede te laten komen maar aan uw uitbuiters en moordenaars.
Stemmen
Stemmen is het maken van een keuze, stemming maken het beroep van de goochelaars en uw stem in het stemhokje is niets meer dan het toegangsbewijs tot het theater van de goochelaars waar een prachtige show u voedt met illusies als waren het de uwe.
Het kan en mag allemaal in dit aardse theater van illusies en zogenaamd heel moeilijke en onbegrijpelijke zaken als 3-procentsregelingen, terroristische dreigingen en prutvliegtuigjes. Het is dan ook behoorlijk lastig om er niets van te vinden en daarmee uit het frame van de voorgespiegelde of consensus werkelijkheid te blijven. Uw eigen fantasie dwingt u bijna om voort te borduren op iets wat gezegd of voorgespiegeld wordt.
Een eenvoudig o ja joh? met de blik gericht op wat direct een invloed heeft op de eigen beleving en omgeving maakt al het geneuzel in Den Haag al een ver-van-mijn-bed-show, laat staan zogenaamd belangrijke zaken als de vriend of vriendin van één of ander belangrijk gemaakt sterretje, illusoire Al-Qaida's of aftapneuroses.
Het lijkt misschien een bittere pil om afscheid te nemen van alles wat voorheen zo belangrijk leek maar wat er voor terugkomt is onbegrensde vrijheid, vrijheid voor de eigen invulling van het eigen leven. Een vrijheid die geen overheid voor u kan invullen maar geheel van uzelf is, evenals de gedachte dat de overheid geen geld meer zou hebben voor haar burgers.