Er lijkt een wereld te bestaan die zich laat verdringen, de echte wereld, de tastbare wereld waarin mensen leven, dieren spelen en planten groeien. Een wereld die aan elkaar hangt van onderlinge afhankelijkheden, processen en interacties waardoor een prachtig schouwspel van harmonieuze groei is waar te nemen.
Deze autonome wereld wordt van binnenuit bedreigd door een zelf gecreëerd virus dat zich al parasiterend vermeerdert. Een terminaal proces dat uiteindelijk ook zichzelf teniet zal doen.
Het is de zogenaamde financiële wereld. Een illusionaire wereld die vaste voet heeft gekregen in de tastbare wereld, een meedogenloze parasiet die zonder ook maar iets toe te voegen de leidende rol overneemt. Waar natuurlijke processen tot groei leiden heeft deze parasiet, in tegenstelling tot de algemeen geldende gedachten erover, enkel een groeivertragende en zelfs destructieve, dehumaniserende werking.
Door de opkomende automatisering wordt het ware gezicht duidelijk. Het blijkt een logisch concept te zijn, een programma. Letterlijk een computerprogramma, programmeerbaar maar daarmee ook gevoelloos en in zijn geheel niet intelligent.
Vaak worden computerprogramma’s geschreven met een bepaald doel om daarna geheel automatisch die vervelende taak uit handen te nemen van de programmeur of gebruiker. Een prachtige oplossing voor het verlichten van arbeid en monotone taken.
Wanneer je als programmeur zou besluiten dat het doel van het programma het maken van winst is dan heb je een behoorlijke taak op je genomen, eentje die veel tijd, geld en moeite kost om te realiseren. Lukt het echter dan hoef je deze monotone taak enkel en alleen nog maar uit te laten voeren door je computer. De heilige graal van de financiële wereld.
Deze heilige graal is niets bijzonders meer, het is standaard praktijk geworden en er zijn op dit moment vele duizenden computers actief bij grote financiële instellingen die handelen op de financiële markten. De logica in de programma’s wordt gemaakt door wiskundigen die een model om weten te zetten naar computercode en het programma kunnen laten functioneren.
Wat doet zo’n programma? Aan de hand van cijfertjes, statistieken en indices, dat geneuzel op de financiële pagina’s van de krant, en allerlei andere zaken zoals trending topics op twitter, google zoektermen, de hoeveelheid drank die een popster tot zich neemt et cetera, wordt bepaald of een bepaald item op de financiële markt aangekocht dan wel verkocht moet worden. Volledig automatisch, zelfs de transactie wordt zonder tussenkomst van een mens uitgevoerd, de opdracht komt uit de computer rechtstreeks naar de beurscomputer.
Zorgt het programma daadwerkelijk voor winst dan ontstaat vertrouwen in het programma. Doordat deze wereld niet zo heel moeilijk in elkaar steekt komen vele makers van dat soort programma’s tot vergelijkbare oplossingen en programma’s die ongeveer hetzelfde doen. Het tijdstip wordt belangrijk en daardoor is het tegenwoordig mogelijk om binnen milliseconden aan- en verkopen plaats te laten vinden. Het romantische plaatje van handelaren op een beursvloer is een relikwie geworden.
Zonder aanleiding of een verandering in de input zit zo’n programma stil te wachten om, zodra er wel iets gebeurt, binnen no time daar een passende aan- of verkoop bij te plaatsen. Het doel is winst maken tenslotte.
Zo hebben we dus vele programma’s klaar staan, hongerig om bij de minste of geringste aanleiding geheel automatisch zoveel mogelijk winst te behalen. Shake the world en winst zal je deel zijn.
Mensen, dieren, planten, creatieve illusies als CO2 en terrorisme zijn allemaal input variabelen, de winst wordt behaald op dat wat werkelijk is waardoor de echte of reële wereld wordt aangetast door de illusie van winst in de financiële wereld. Geheel automatisch op een logische en voorgeprogrammeerde wijze.
Zoals de historie ons keer op keer leert dat de heilige graal een illusie blijkt te zijn, zouden we het nu ook al kunnen zien. Echter, het blinde en heilige geloof erin zorgt er nu nog voor dat de wereld van mens, plant en dier wordt geleid door machines.
Onze werkelijke tastbare wereld raakt verstikt door enen, nullen en onbenullen.