Reizend door deze wereld kom ik soms op plekjes die heel speciaal zijn.

Zo kwam ik laatst op een plekje dat echt wonderbaarlijk is. Het was niet ver, eigenlijk heel dichtbij, maar het lag net buiten de gebaande paden. Het was er zo ongelooflijk fijn dat ik het graag wil delen en het iedereen gun om daar ook eens te zijn.

Dat plekje is echt bijzonder en een hele wereld op zich. Ik denk dat we er allemaal wel eens voor hebben gestaan maar nooit echt naar binnen zijn gegaan.

Misschien dat je ze wel kent, van die momentjes waarin je helemaal in iets opgaat en de rest niet meer bestaat. Van die momentjes waarop alles even wegvalt en genieten overblijft.

Die heerlijke genietmomentjes zijn het voorportaal van een wereld die je gewoon binnen kunt gaan. Het is de wereld van het magische moment. De mysterieuze wereld van het nu.

Een wereld waarin geen tijd of afscheiding bestaat. Een wereld van innerlijk weten dat enkel om het hart gaat. Een wereld die gevoelens doet leven en waar je je werkelijke zelf kunt beleven.

Misschien heb je wel eens van het nu gehoord maar heb je geen idee wat het zou kunnen zijn. Of misschien heb je wel een idee wat het zou kunnen zijn. In beide gevallen blijft het wat vaag en onbegrijpelijk.

Tot je er naar toe gaat en het beleeft.

Het is een beetje als met een watermeloen. Als je nog nooit  watermeloen hebt gegeten dan weet je niet hoe het smaakt. Ik zou duizend pagina’s kunnen schrijven over de smaak van een watermeloen maar dan nog heb je niet meer dan een idee. Als je proeft dan weet je.

Zo is het ook met het nu, als je er bent geweest dan weet je.

Ondanks dat het nu de laatste jaren steeds bekender wordt is het nooit echt druk als ik er kom. Ik zie velen voor de ingang staan die maar niet naar binnen gaan. Meestal filosofen of reizigers op een spiritueel pad maar ook mensen die hooggevoelig zijn of voor wie de wereld is geklapt.

Ergens lijkt het nu voor de zoekenden wel te leven maar dan meer als ideaal. Als intellectueel voedsel voor het brein dat juist weerhoudt om in het nu te zijn. Het pad naar het nu is niet echt moeilijk maar kan niet door het denken worden begaan.

Het nu is een wereld van weten en ligt voorbij het denken. Onvoorstelbaar voor ons brein leeft daar ons hart dat je uitnodigt om af en toe ook eens bij haar te zijn. Ze is de kern van alle leven dat je graag haar geheimen laat beleven.

Je vindt er wat je niet begrijpen kan en dat maakt het mysterieus. Onwerkelijk voor ons brein maar dat hoeft het niet langer te zijn. Als je eens aan liefde denkt dan krijg je misschien een idee. Een echte verliefdheid laat je zo het hoofd verliezen en neemt je helemaal mee.

Dat is de wereld van het nu, dat valt er te beleven. Niet enkel liefde voor één of twee maar ultieme liefde. Liefde voor het hele leven. Een verliefdheid beleven is al fijn maar enig idee welk geluk je zou kunnen beleven als jij en het hele leven je partner zouden zijn?

Dat kadootje ligt verscholen in het nu. Het ligt er voor iedereen die het verslavende denken wil laten gaan en in het ware leven op wil gaan. Begrippen krijgen er een bestaan en worden werkelijkheid. Begrippen als liefde, eenheid en verbondenheid.

Versluierd door illusies in ons brein dat ons laat denken te weten in plaats van werkelijk te weten fluistert zachtjes ons hart. Het laat ons helemaal vrij om te doen wat we willen. Het laat ons zelfs in illusies opgaan maar is er altijd voor ons als we het pad naar onszelf en ware liefde opgaan.

Dat pad, die reis, is de reis van je leven.

Als je zin hebt om op reis te gaan kan ik misschien een wegwijzer voor je zijn. Of een gids. Of een reisleider. Schroom niet om te vragen want als je wil laat ik je de weg zien of ga ik hem met je. Gewoon omdat het kan en niets fijner is dan iets werkelijks uit het hart te delen.