Niets geven ze, dat stelletje egoïstische klootzakken. Ze willen maar met rust gelaten worden en zelf weten wat ze doen zonder ook maar enige autoriteit te erkennen. Zelfs democratie is een vies woord in hun woordenboek.
Alleen maar commentaar op bestaande systemen, een utopie in het hoofd en geen enkel tastbaar bewijs dat het een goed systeem zou zijn. Was dat wel het geval dan zouden er al lang anarchistische staten op deze aardkloot zijn waar het goed toeven is. Een illusie dus die op geen enkele wijze werkelijkheid kan worden omdat mensen nu eenmaal niet zonder leider kunnen, zelf een troep wolven heeft een leider dus waarom anarchisten denken dat ze het wel zouden kunnen blijft een raadsel.
Ze eisen dat er geen macht over hen wordt uitgeoefend maar wat stellen ze daar dan tegenover, anarchie? Zou wat moois worden wanneer dat daadwerkelijk zou gebeuren, iedereen doet maar en geeft een dikke vinger aan regels en autoriteit. Ze claimen van alles, vrijheid en zo maar wat geven ze? Niets! Ze zijn niet bereid ook maar iets op te geven maar willen wel hun claim op vrijheid maken, stelletje egoïsten.
Het heeft even geduurd maar eindelijk ben ik er nu ook achter gekomen dat anarchisten daadwerkelijk egoïsten zijn en dat alle zogenaamde ‘anderen’ gelijk hadden toen ze zeiden dat anarchisme niet kan werken omdat het nu eenmaal in de aard van de mens zit om verantwoordelijkheid af te schuiven en een leider nodig te hebben. Er is dus een rol voor leiders weggelegd die vele leiders dan ook met verve vervullen, goed van hen voor ons, laten we deze leiders vooral eren en het mogelijk maken dat zij hun werk nog beter kunnen uitvoeren.
In wiens aard zit het eigenlijk om verantwoordelijkheid af te schuiven? In de aard van de anarchist of misschien juist in de aard van de mensen die een bedreiging zien in anarchisme? Zouden vele mensen het eigenlijk wel doorhebben dat de gedachte een leider nodig te hebben ze fictief, in hun beleving, ontslaat van het nemen en dragen van verantwoordelijkheid? Niet alleen verantwoordelijkheid voor henzelf maar ook voor het geheel waar ze deel van uitmaken? Waar leiders er prat op gaan verantwoordelijkheid te dragen en daar een prijs in de vorm van privileges voor vragen, geven burgers graag een deel van die verantwoordelijkheid uit handen aan de leiders.
Een prachtige overeenkomst tussen diegenen die graag verantwoordelijkheid over dragen aan hen die bereid zijn die verantwoordelijkheid te dragen. Op basis van vrijwilligheid zou het prachtig zijn dat dit soort overeenkomsten kunnen bestaan in een vrije markt. Zij die verantwoordelijkheid willen dragen vragen een prijs aan diegenen die het niet willen dragen en de deal is gesloten. Vrijheid voor hen die het zo willen.
So far so good, maar nu die vermaledijde anarchisten. Dat stelletje egoïstische klootzakken meent tegen geen enkele prijs te koop te zijn en willen graag hun eigen verantwoordelijkheid dragen, zowel voor zichzelf als voor het geheel waar ze deel van zijn. Voor leiders valt daar geen deal mee te sluiten en een voordeel aan te behalen, voor diegenen die wel hun verantwoordelijkheid verkopen zijn het ondermijners van het gezag van hun leiders waardoor de leiders voor problemen komen te staan die ten koste gaat van de aandacht voor hun problemen.
De overeenkomst tussen leiders en volgelingen is van belang voor beiden en dat maakt dat beiden er voordeel bij hebben dat zoveel mogelijk mensen meedoen, desnoods wordt dat afgedwongen met geweld want de ondermijnende kracht van egoïstische anarchisten, mensen die niet bereid zijn hun verantwoordelijkheid te verkopen, raakt aan de marktwaarde van het businessmodel, het model van leider en volgeling dat in beleving van beiden zovele voordelen oplevert.
‘k hou toch liever wat voor mezelf ook al zou dat egoïstisch overkomen.