Als burger mag u tegenwoordig geen aanspraak meer maken op individuele vrijheden, politiek is het niet meer correct om dit wenselijk te achten. In deze wereld zijn er zoveel bedreigingen die een mogelijke ontwrichting van de samenleving kunnen veroorzaken dat er tot draconische maatregelen moet worden overgegaan. Of het nu gaat om moslims, krakers, hardrijders, hondenuitlaters, downloaders, wandelaars of burgers als Henk en Ingrid, er kunnen zogenaamde terroristen onder u zijn. De verdeling van het volk in groepen zoals etniciteit, geslacht, inkomen etcetera biedt een prachtige kans om gericht de mogelijke dreiging vanuit de afzonderlijke groepen te onderzoeken en te definiëren. Terroristen zijn onder u, afhankelijk van de groep waarin u zich bevindt zijn het er potentieel meer of minder.
Terrorisme, een verschrikking die sinds 9/11 een hoofdrol speelt. Niet alleen door vliegtuigjes die wat moeite hadden de landingsbaan te vinden maar meer door het veelvuldig gebruik van de definitie terrorist die daarop volgde.
Uit wikipedia:
Het Nederlandse Wetboek van Strafrecht beschouwt terrorisme als een misdrijf met een terroristisch oogmerk. Artikel 83a geeft de definitie van een terroristisch oogmerk: Onder terroristisch oogmerk wordt verstaan het oogmerk om de bevolking of een deel der bevolking van een land ernstige vrees aan te jagen, dan wel een overheid of internationale organisatie wederrechtelijk te dwingen iets te doen, niet te doen of te dulden, dan wel de fundamentele politieke, constitutionele, economische of sociale structuren van een land of een internationale organisatie ernstig te ontwrichten of te vernietigen.
De Nationaal coördinator terrorismebestrijding (NCTb) omschrijft terrorisme als: “Terrorisme is het uit ideologische motieven dreigen met, voorbereiden of plegen van op mensen gericht ernstig geweld, dan wel daden gericht op het aanrichten van maatschappijontwrichtende zaakschade, met als doel maatschappelijke veranderingen te bewerkstelligen, de bevolking ernstige vrees aan te jagen of politieke besluitvorming te beïnvloeden.” Anders dan de AIVD spreekt de NCTb dus van ideologische motieven en hoeft het geweld niet per se op mensenlevens gericht te zijn, ‘maatschappij-ontwrichtende schade’ is ook terrorisme, aldus de NCTb.
Deze definities zijn zeer ruim van opzet en kunnen eenvoudig als kapstok gezien worden waaraan zo ongeveer alles opgehangen kan worden dat als maatschappij-ontwrichtend te zien is. Een vrijbrief om mogelijk iedereen als potentieel terrorist te beschouwen. Vanuit wettelijk oogpunt is het zeer interessant om deze definitie te kunnen gebruiken, internationale verdragen zoals het landoorlogreglement plaatsen terroristen en verzetsstrijders buiten de rechtsorde en verklaren hen daarmee vogelvrij.
Mede dankzij onze boekenkist ontsnapper Hugo de Groot kennen we een kronkelige basis in ons internationale en nationale rechtssysteem dat van een natuurlijke plicht om voor elkaar en de planeet te zorgen een recht maakt om mogelijke schade te verhalen, uiteindelijk leidend tot rechtvaardiging van oorlog. Het niet voldoen aan een plicht geeft hiermee een ander rechten over jou, het niet voldoen aan burgerplicht geeft hiermee rechtvaardiging aan sancties. Deze plicht wordt volgens Hugo bepaald door de meerderheid van bestuur. Hij droeg hiermee de macht van God over aan bestuurders onder het mom van filosofisch wetenschappelijke logica, rechtvaardiging van recht als basis voor bestuur door bestuurders. Vele feodale heersers waren maar wat blij met hem, nu beschikten ze kennelijk over rechten zonder deze van god af te leiden.
Voortbordurend op deze onderbouwing zijn vele verdragen tot stand gekomen waaronder die van de vredesconferenties in Den Haag alsook de conventies van Genève. Subversieve elementen als terroristen worden geacht deze verdragen niet te onderschrijven en vinden dan ook geen bescherming binnen deze verdragen. Toch wordt de rechtvaardiging om deze terroristen te bestraffen uit deze verdragen gehaald, een kronkeltje met gevolgen.
Zouden we de basis van Hugo volgen en de mens als zinnelijk en sociaal wezen zien dan bestaat er mogelijk een natuurlijke plicht om voor elkaar en de planeet te zorgen, een goddelijke opdracht. Hierbij kan er enkel sprake zijn van plichtsverzuim. Het toekennen van recht door de plicht te definiëren en verzuim te sanctioneren heeft recht boven plicht gesteld, niet de plicht voor elkaar te zorgen maar het recht om elkaar te sanctioneren heeft de overhand gekregen.
Als potentieel terrorist sta je op het punt de rechtsorde te verlaten. Ook al wens je enkel je natuurlijke plicht te vervullen, deze stap moet te allen tijde voorkomen worden vanuit het perspectief van bestuurders die legitimatie aan recht ontlenen. De opgelegde eerste niet natuurlijke plicht ligt bij het rechtssysteem en haar hoeders, niet bij elkaar of de planeet.
Politiek en recht zijn aan elkaar gekoppelde begrippen via de trias politica waarbij de wetgevende macht als primair verantwoordelijke haar legitimatie haalt uit recht maar het verkoopt als plicht, een kronkel van de hoogste orde maar tegenwoordig geheel geaccepteerd door opdringerige indoctrinatie. Een rechtsgevoel dat heerst zonder onderliggend natuurlijk plichtsbesef.
Deze illusie dient continu bekrachtigd te worden om het recht te kunnen heersen in stand te houden, het benoemen van rechtsondermijnende elementen doet al snel een angst ontstaan dat de rechtsorde in gevaar is, dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn en moet bestreden worden. Hiervoor wordt het steeds meer noodzakelijk om iedere mogelijke twijfel zo snel mogelijk de kop in te drukken, nu nog gesteund door het heersende rechtsgevoel. Uw loyaliteit geldt de rechtsstaat en dit behoort u een natuurlijk gegeven te vinden. Volledige onderwerping aan recht in plaats van een veel natuurlijker voelende innerlijke plicht. Het stelselmatig ontnemen van vrijheden, zogenaamde rechten, bestaat enkel bij illusie van rechten en de strijd om deze rechten houdt hiermee de illusie in stand.
Wanneer terrorisme als bestrijder van papieren recht beschouwd zou worden, waardoor natuurlijke plichten voor elkaar en de planeet belangrijker worden dan papieren rechten, heeft het wellicht een recht van bestaan die niet graag door wettelijke heersers wordt erkend.
Een beetje rondkijkend zie ik veel plichtsgetrouwe mensen met een goed hart voor elkaar en voor ons aardbolletje, deze kracht, deze meerderheid zou misschien ook een kans verdienen. Maakt het dan tot terrorist wanneer natuurlijke plicht boven recht wordt gezien?