Ach, hoe graag zou ik me met jou willen verbinden als ik daarvoor een weg zou kunnen vinden. Hoe graag zou ik alles delen om die diepe wonden van afscheiding te helen. Hoe graag zou ik opgaan in ons samenzijn zodat we er samen als één kunnen zijn.
Waarheid, het enige dat niet geloofd wordt.
Overal een slot op, behalve op ons brein?
Het was een zwoele zomeravond die ik doorbracht met wat kaas, zoutjes en een prachtige wijn. Heerlijk om buiten onder de sterren te zijn en langzaam omarmd te worden door de geest uit de fles wijn. We dansten nog een tijdje met elkaar en uiteindelijk was het wel klaar. Tijd om te gaan slapen.
Ik kan maar niet bedenken wat ik niet zou kunnen bedenken.
Tranen rollen en het hart breekt. Iedere connectie kwijt behalve politiek correcte oppervlakkigheid.
volgende berichten »« vorige berichten