Hoe ontwikkeling van technologie te bespoedigen
(door gebalanceerde accelererende systemen onder een enkele regelaar)
Stel, je bent een zeer geavanceerd ras, reizend door het universum. Op enig moment ontwaar je een blauwachtige planeet, zwevend in de ruimte rond een ster. Bij nadering van deze planeet wordt je waarschijnlijk overweldigd door haar schoonheid, alle levenloze rotsachtige planeten die je op je reis tegenkwam worden in schoonheid volledig overtroffen door deze geweldige aanblik. Aangetrokken door haar schoonheid accepteer je de open uitnodiging en land je op deze planeet.
Na geland te zijn kun je gaan ontdekken wat er zich allemaal op deze planeet bevindt, miljoenen soorten kruipen, lopen, vliegen en zwemmen door elkaar, genietend van hun habitat.
Er is één soort die een staat heeft bereikt van controle over haar omgeving en bezig is deze te veranderen, dit in tegenstelling tot alle andere soorten.
Deze soort, laten we het eens mensen noemen, gebruiken een nogal primitieve taal als communicatiemiddel, het is egocentrisch tussen de afzonderlijke mensen, tussen de stammen en tussen de staten. Het lijkt erop dat het menselijke ras nog niet volledig doorheeft welke mogelijkheden ze hebben, mogelijkheden die voor jou natuurlijk heel gewoon zijn als zeer geavanceerd ras.
Een beetje triest denk je na over de oude tijden, over de geschiedenis van jouw ras en de lange weg die jullie nodig hebben gehad om te komen tot de huidige zeer geavanceerde staat en het gemak en comfort dat deze biedt. Natuurlijk kwam jullie vooruitgang ook niet voor niets, het heeft een hoop gekost en vele offers waren nodig maar uiteindelijk was het het allemaal waard.
Analyserend, denkend, calculerend kom je op het idee dat je de mensen op deze planeet zou kunnen helpen door ze sneller te laten ontwikkelen dan hun huidige snelheid van ontwikkeling, een grote gift als dank voor het verblijf op deze mooie planeet.
Je hebt gemerkt dat de mensen een god aanbidden, zelf ben je geen god maar ja, leg dat maar eens uit aan de mensen wanner ze zien waar je toe in staat bent. Dus bedenk je een systeem waarin jouw hand niet zichtbaar is, alles zal gezien worden als een eigen ontwikkeling van de mens.
Een uitdaging natuurlijk maar in zijn geheel niet onmogelijk voor een dusdanig geavanceerd ras.
Door de gedachte dat de enige waarde, welke nog iets toe kan voegen aan deze prachtige planeet, bestaat uit het handelen en denken van de mens zelf, heb je een eerste potentieel gevonden. Jouw ras is ook door dit stadium gegaan, werk en ontwikkeling zorgden voor het invullen van de behoefte en creëerden welvaart waarna de groei van de welvaart langzaam afnam voor een tijdje. Sommige ouderen van jouw ras zien dat nog steeds als een grote fout.
Dus, werk dat direct gekoppeld is aan welvaart zorgt uiteindelijk voor een rem op de groei van ontwikkeling, tijd voor iets nieuws.
Als je het nu maar duidelijk kon maken aan de mensen dat technologie en automatisering hen kon helpen bij hun werk doordat het een deel van hun werk overnam, dan zouden ze kunnen profiteren met minder moeite.
Ok, het helpt de mensen bij het ontwikkelen van welvaart en een goed leven, maar… het ontneemt ze daarmee de noodzaak om nog verder te ontwikkelen en zo zou de technologische ontwikkeling wel eens tot een halt kunnen komen.
Je moet dus een manier vinden voor de mensen om hun technologische ontwikkeling te blijven stimuleren zonder dat ze op hun lauweren gaan rusten en genieten van wat al gedaan is.
Om dit te bereiken implementeer je iets als smeermiddel om dat proces te helpen, laten we het geld noemen. Dit geld moet iets van waarde representeren zolang het maar niet de waarde heeft van arbeid, want dat is de echte waarde.
Natuurlijk zal na een tijdje dit geld een representant worden van de menselijke mogelijkheden en moet het gereguleerd gaan worden. Zodra de menselijke mogelijkheden groeien, zal ook de hoeveelheid geld moeten groeien, geen enkel probleem, het kan gewoon uit het niets gecreëerd worden omdat het een virtuele helper is, een smeermiddel.
Het leuke hiervan is dat je de mensen een middel hebt gegeven om goederen en arbeid tussen henzelf uit te ruilen, makkelijk en snel. Het zorgde niet voor een groei van technologie maar maakte het de mensen wel makkelijker om te ruilen.
Dus, nu hebben we twee systemen, de werkelijke menselijke capaciteit én de representant ervan. Gebalanceerd zou dit de welvaart van de mensen ten goede komen maar hé, dat was niet de opzet.
Technologische ontwikkeling was de opzet, dus ga je een beetje onbalans creëren om het proces op weg te helpen. Je introduceert het concept van rente bij de creatie van geld. Dit zorgt ervoor dat, omdat mensen geld zien als representant van hun werk, zij een tekort aan geld compenseren door werk. Hoe werkt dat?
Door bij de creatie van geld rente te verlangen, vraag je om de hoofdsom plus rente terug te betalen, de rente wordt nooit gecreëerd dus hebben we te maken met een accelererend systeem van tekort. De enige manier om het missende geld te compenseren is door meer werk te verzetten.
Hmmm.. een klein probleempje doemt op aan de horizon, er kan slechts 24 uur per dag gewerkt worden dus zal dit systeem op enig moment in elkaar storten, mensen zouden als slaven 24 uur per dag moeten werken en het probleem zou niet opgelost worden.
Een oplossing zal door de mensen zelf gevonden worden, door ontwikkeling van technologie zullen ze zichzelf helpen om het noodzakelijke extra werk gedaan te krijgen. Hierdoor zullen ze een goed leven hebben en gemotiveerd blijven om steeds verder te gaan met het ontwikkelen van technologie door de noodzakelijkheid die gecreëerd is door het proces van rente.
Een simpele regelaar, rente, bepaalt de balans tussen menselijke waardigheid/welvaart en technologische ontwikkeling.
Nu dat dit systeem ingericht is stap je weer in je ruimteschip, tevreden glimlachend omdat je in staat bent geweest deze primitieve wezens vooruit te helpen door je geavanceerde kennis van gebalanceerde systemen. De universeel gebalanceerde aandrijving in je ruimteschip was hetgeen dat je hier bracht in de eerste plaats.
We zien je wel weer in enkele eeuwen….