Ik vind u lief en schattig hoor maar uw geblaat komt me zo langzamerhand behoorlijk de strot uit. Een beetje blaten is helemaal niet erg, soms vermakelijk zelfs, maar continu anderen belasten met uw geblaat is misschien wel erg over de top. Ik begrijp best dat u over een hoop zaken wat te klagen heeft, echt, ik voel met u mee.
Toch houdt het een keertje op. Waar er voor u wellicht geen grenzen te vinden zijn aan uw verdriet over hetgeen u door anderen is aangedaan, zijn er wellicht wel grenzen bij uw medemensen. Door uw geblaat vraagt u aandacht voor uw beleving en bent u op zoek naar mensen die uw beleving voor u rechtvaardigen, een morele vraag die soms tot wat probleempjes leidt bij mensen met een ontdekte in plaats van aangenomen moraal.
Zou u een eigen, ontdekte moraal hebben dan was het waarschijnlijk niet nodig dat uw beleving en daaraan gekoppelde gedachten een rechtvaardiging nodig hadden, u zou weten dat het uw beleving is.
In uw beleving, daar waar de kuddemoraal van belang is, kunt u nooit zeker zijn van uw zaak, het is uw beleving maar o jee, komen de eigen conclusies en gedachten wel overeen met datgene dat u denkt dat de kudde zou denken? Gooi het er maar uit en de kudde blaat wel terug om u duidelijk te maken dat uw beleving in meer of mindere mate overeenstemming vindt. Ergens wel interessant dat anderen nodig blijken om de eigen beleving te verifiëren. En als deze verificatie dan ook nog vrij interpreteerbaar blijkt dan is het vrijwel altijd mogelijk een bevestiging te vinden. De kudde is geweldig.
Soms vindt u wat afgedwaalden op uw pad die op één of andere manier helemaal niet geïnteresseerd lijken in een consensusbeleving maar voldoende hebben aan de eigen kijk en daar dan ook nogal zeker van lijken te zijn. Het lijkt wel of het zogenaamde "normaal zijn" ze niets interesseert en zelfs tegenstaat.
Voor u als zoekende naar externe bevestiging om daarmee in uw eigen beleving en die van uw kudde een goed lid van die kudde te zijn, kunnen dat soort zaken natuurlijk helemaal niet, er moet en zal een overeenstemmende beleving zijn al was het alleen maar doordat iemand a zegt en b denkt. Samen met uw kuddegenoten bouwt u een illusoire wereld waarin de individuele beleving ten onder gaat aan de schijnbare kuddebeleving.
Het is u gegund, geniet van het sprookjesleven zoals u dat wil leiden maar bedenk eens dat er niet slechts kuddedieren zijn. Sommigen hebben het sprookje doorzien en de mogelijkheid gevonden om uw schijnwerkelijkheid te zien voor wat het is. Uw medemens maar dan eentje welke is teruggeworpen op zichzelf en haar eigen vragen en antwoorden heeft.
Deze medemens is niet uw vijand ook al werken ze niet echt mee aan uw doel van bevestiging. Het feit dat u bevestiging en rechtvaardiging bij een ander zoekt is hen niet aan te rekenen, wellicht kunt u een spiegel pakken en uzelf de vraag stellen: wie zoekt er nou eigenlijk bevestiging?
Wellicht kunt u ooit ontdekken dat uw eigen beleving het enige is dat echt van u is, uw beleving, uw gedachten en uw conclusies die tot een eigen en individuele moraal leiden. Het is u als mens onwaardig om u als een schaap te gedragen, het doet u en de schapen geen recht. Misschien houdt u dan ook eens op om uw medemensen als een schaap als uzelf te zien zodat ieder kan zijn wie hij of zij is met een eigen individuele moraal zonder een gefingeerde moraal waaraan maar geconformeerd behoort te worden.
Kunt u wellicht eens ophouden met het afdwingen van een moraal uit naam van een fictieve groep in plaats van uit uw eigen naam of vertrouwt u dat uzelf niet toe? U doet het slechts om uw eigen onzekerheid en angst om verantwoordelijkheid voor uzelf te nemen te maskeren. De gevolgen van dit gedrag vindt u in de wereld om u heen, een wereld vol angst voor elkaars beleving. Een angst leidend tot een grote zucht naar controle om de illusie van een gezamenlijke beleving maar hoog te houden en de eenvoudig waarneembare menselijke diversiteit tot nul te reduceren. Een illusie waar u graag uw eigen beleving en eigenheid aan opgeeft.
Ware het niet zo dat er geen algemene gevolgen kleefden aan uw blinde kuddegedrag dan was dit schrijfsel overbodig maar uw schaap zijn leeft bij de grootte van uw kudde derhalve stelt u zich de kudde groter voor dan die in werkelijkheid is, sterker nog, u beziet een ieder als schaap en verwacht schaapgedrag van een ieder welke u desnoods met geweld wil afdwingen. En hier zit 'm nou net de kneep, uw geblaat leidt tot geweld en strijd.
Zonder een eigen set normen en waarden leeft u met de illusie van een gemeenschappelijke set normen en waarden die u telkens teleurstellen en leiden tot een woede jegens anderen in uw groep. Het lijkt onvoorstelbaar dat andere schapen gedrag vertonen dat u onmogelijk houdt voor u zelf en dat moet natuurlijk bestreden worden want de gevolgen van die acties voor u zelf wijt u aan onbegrip van andere schapen voor uw interpretatie van de heilige schijnmoraal. U beleeft de ervaring dat u wat wordt aangedaan en zoekt in de kuddemoraal bevestiging dat u goed zit en de ander fout.
In uw gedachte "wat hij of zij doet is niet normaal" ligt de kuddemoraal met al haar uitwassen besloten waar het voor u slechts een achteloze rechtvaardiging is om anderen de les te lezen, om ongegeneerd te blaten. Als individu vind ik u geweldig en luister ik graag naar u maar als vertegenwoordiger van een kudde bent u slechts een lawaaiige ramp.
Kan het misschien wat rustiger?