Dit is er eentje voor alle machtswellustelingen op deze aardkloot. Mocht je denken dat er een ultieme macht te behalen valt door steeds verdere ontmenselijking dan heb ik er eentje waar je je tanden eens op stuk kunt bijten.
Natuurlijk ben je al tijden bezig om je macht uit te breiden en daarvoor schroom je niet om anderen aan te doen wat je niet zou willen dat jezelf aangedaan wordt. Niets nieuws onder de zon, dit gebeurt al duizenden jaren en waarom zou jij nou net degene zijn die iets van de geschiedenis leert. En natuurlijk moet je mee in de rat-race want als jij het niet doet dan doet een ander het wel. Gelijk heb je en daarmee ben je verantwoordelijk voor datgene wat je zelf onontkoombaar acht.
Maar, hoe zou het zijn om eens werkelijk machtig te worden? Om niet slechts één van de velen te zijn die allen maar jagen op die ene positie van capo di capi? Gewoon machtig zonder al die stress van het jagen op en strijden om posities?
Boven de macht van de opperbaas is er een nog veel grotere macht, een macht waar zelfs de opperbaas bang voor is. Zo bang dat ie er alles aan doet om er maar niet aan te denken dat ie bestaat. Een macht ver voorbij datgene dat je ook maar denkt te kunnen bereiken in de machtspyramide.
Wees welkom in de wereld van ultieme macht en machteloosheid. Een wereld die nu nog ver voorbij je belevingswereld ligt maar mogelijk kun jij ook machtiger worden dan je baas, baas van de baas, baas van de wereld et cetera. Goddelijke macht wil ik het nog niet noemen maar wel zo ongeveer hetgeen dat er het dichtst in de buurt komt. Doe je mee of blijf je liever een machteloos mietje dat nooit verder zal komen dan een zielige strijd om een mager volgend stapje op de ladder?
Ja, ik heb het tegen jou, ambtenaar, bestuurder, kontkusser, soldaatje, politieagent, politicus, koning/koningin et cetera. Tegen een ieder die werkelijk meent dat er een vorm van verhevenheid in macht schuilt. Stel je eens voor hoe verheven je zou zijn wanneer je over ultieme macht beschikt, zou die ultieme verhevenheid je niet onmiddellijk onaantastbaar maken?
Maare, heb je er eigenlijk wel genoeg lef voor?
Ben je groot genoeg om daadwerkelijk machtig te zijn en ben je bereid datgene te doen waardoor die macht zich openbaart? Ik bedoel, met een man of zes een weerloze gevangene de dood in beuken zoals onlangs in België kunnen we allemaal wel, dat heeft niet zoveel met macht te maken maar eerder met machteloosheid. Werkelijke macht vind je niet in geweld of in dreiging met geweld, werkelijke macht vind je in jezelf.
Eigenlijk is het niet zo heel moeilijk maar helaas zijn er maar weinigen die het werkelijke machtsspel spelen en willen spelen. Of liever, durven te spelen. Dit machtsspelletje vraagt wat meer lef en durf dan het mietjesachtige zwaaien met wapens of overtal, dit vraagt om daadwerkelijke durf en lef. Het vraagt om een ultieme verdediging die sterker moet zijn dan iedere aanval.
Vraag je maar eens af, en dan misschien iets dieper dan de gebruikelijke oppervlakkigheid, wat is het dat ik het allerliefste heb. Als je uitkomt op een mooi en prettig leven dan is al het andere van ondergeschikt belang. Wees een vent of meid en vertel jezelf maar eens wat je nou werkelijk het liefste hebt. Jezelf?
Mooi, eenieder die zichzelf opoffert aan iets anders maakt het andere belangrijker dan zichzelf. Dacht je werkelijk machtig te zijn wanneer je niet de ultieme macht over jezelf hebt? Het spijt me, die droom is voorbij. Het zal even duren voordat het tot je doordringt maar uiteindelijk loopt je machtsdroom uit op volledige zelfvernietiging. Voelt het nog steeds goed om een ander in elkaar te meppen, te belasten of zelfs te vermoorden onder het mom van het verwezenlijken van je natte machtsdroom? Geen zorgen, je helpt slechts jezelf de vernieling in en daarmee raak je steeds verder verwijderd van ultieme macht.
Maar wat is nu die ultieme macht, die ultieme strijd die oppermachtig maakt?
De ultieme strijd is jezelf bevrijden van je illusies en de ultieme macht is vrijheid. Niet zomaar vrijheid, nee een bevochten vrijheid, een vrijheid die pas ontstaat wanneer je je eigen ketenen hebt afgeworpen. Zolang je jezelf ketent houd je jezelf gevangen en is er altijd een baas boven baas. Geen wonder dat er continu naar een ander gewezen moet worden en er een vijand in een ander gezien wordt, je gelooft in je eigen gevangenschap. Ja maar.. is voor mietjes zoals jij die te kortzichtig zijn om hun eigen macht te dragen, voor mietjes die liever onderdanig zijn en zichzelf keer op keer tekort doen. En, niet alleen jezelf maar ieder ander. Het is dan ook wel begrijpelijk dat aan onderdanigen en zombieachtigen geen daadwerkelijke macht wordt toebedeeld, je zou je geen raad weten met de werkelijke macht van vrijheid.
Maar goed, bij deze een kans voor alle zombies voordat jullie weer bezig gaan om gevangen door illusies jezelf en de rest van de wereld naar de kloten te helpen. Het begint met één simpele vraag: voor wie leef ik en waar leef ik nú eigenlijk voor? Als je denkt dat het systeem, de staat of je bedrijf of wat dan ook belangrijker is dan jezelf heb je jezelf al ontdaan van iedere mogelijkheid om ultiem machtig te worden. Je hebt simpelweg zelf iets boven je gesteld.
Om je een eindje op weg te helpen krijg je een blik op een werkelijke en waardige strijd, een strijd die machtiger maakt dan je kunt dromen. Omdat je slechts voor jezelf leeft is er niets belangrijker dan jezelf. Niets of niemand staat boven jou, geen mens, geen instituut, niets behalve de natuur. Ook staat er niets onder jou want als je dat toelaat dan ga je tijd en energie steken in iets of iemand die zich onder je plaatst. Dit gaat ten koste van jezelf en zorgt ervoor dat er een positie verdedigd moet worden. Dit verzwakt jezelf en maakt dat je je gaat verliezen in allerlei zaken om maar controle te houden.
Er is geen positie behalve de ultieme macht over jezelf en, door macht over een ander maak je jezelf zwakker. Niets of niemand boven je en niets of niemand onder je maakt je pas echt machtig. Kun je het aan of blijf je liever een machteloos mietje?