Een tijdje geleden al begon er iets te knagen, iets was er en het leek moeilijk te bevatten wat het was, het was een gevoel van onrecht, woede of in ieder geval iets dat daar op leek.
Zo begon een lange reis naar het onderliggende verhaal. Een reis waarin er van alles op het pad kwam. Zaken waarvan het bijna onmogelijk was voor te stellen dat ze überhaupt bedacht konden worden leken vaak en met het grootste gemak te zijn uitgevoerd. Oorlogen, genocide, atoombommen, 9-11 enzovoorts.
They say life is give and take
I beg to differ ‘cause
I don’t want anything from you
Please don’t hold back
Being you ‘cause
That’s who you are
Ik heb je wel eens gezien. We hebben wel eens gepraat en je blijft me verbazen. Ik ken je niet maar herken je ergens wel. Ik weet ongeveer hoe je eruit ziet maar ook weer niet. Ik herken de toon van je stem maar soms ook niet.
Leven met een pijn die niemand ziet
Erover praten lukt vaak niet
En eigenlijk
Hoeft dat ook niet
Lees de rest van deze post »
Kijk eens
Naar je geliefde
Naar je kind
Naar je hond
Naar je kat
En voel
Lees de rest van deze post »
Stel je toch eens voor dat je almachtig zou zijn en een hele wereld zou kunnen creëren.
Zou je het dan moeilijk maken? Zou je een wereld creëren die tegen het leven werkt dat je creëert?
Lees de rest van deze post »
« vorige berichten