Serieus?

Een paar kaartjes bestellen voor een concert en bij het geslacht kun je man, vrouw of anders invullen?

Anders?

Hmmm, misschien dat ik eerst even naar een genderneutraal toilet moet om naar beneden te kijken. Wel verdraaid, een mannelijk geslachtsorgaan. Wie had dat nou gedacht?

Vreemd, gender ofwel geslacht werd millennia lang bepaald door fysieke kenmerken die gewoon zichtbaar waren maar nu moet het opeens allemaal anders? Alsof de newspeak al niet ver voorbij George Orwell’s natste droom is gegaan wordt er nog eens een schepje bovenop gedaan. In welke identiteitscrisis moet je in hemelsnaam verkeren om  seksuele voorkeur of kledingkeuze te relateren aan je geslacht en identiteit?

Volledig voorbij aan iedere vorm van verdraagzaamheid wordt hier iets gepropageerd dat enkel tot verdeeldheid kan leiden. Alsof de mogelijkheid een ander vinkje te kunnen zetten bijdraagt aan wie je bent. LGBTQIA+ is echt niet genoeg. Als we echt recht willen doen aan iedere identiteit dan hebben we zo’n 8 miljard letters nodig zodat niemand zich buitengesloten hoeft te voelen.

Voorkeuren relateren aan geslacht en dat aan identiteit. Gekheid.
Maar misschien wel met opzet in het leven geroepen om te voorkomen dat je je anders misschien zou realiseren dat je mens bent. Mens. Gewoon mens.

Maakt het werkelijk iets uit of je van het één of het ander houdt, welk kleurtje je hebt of wat er tussen je benen zit? Maar kom daar nog maar eens om in deze hopeloos gemanipuleerde maatschappij die alle werkelijkheid wil vervangen door zinloze kunstmatigheid. Als mens ben je goed genoeg maar is dat (nog) goed genoeg voor jou?

Hebben we werkelijk een identiteit nodig of is mens zijn goed genoeg? Misschien identificeer ik me maar gewoon als mens.

Ik ben niet mijn voorkeuren of sekse maar heb voorkeuren en een geslachtsorgaan. Ik ben niet wat ik heb of leuk vind maar gewoon mens. Net als ieder ander mens die al dan niet in de illusie leeft iets anders te moeten zijn.

Leven als mensen onder elkaar lijkt tegenwoordig wat raar. Gewoon jezelf zijn en genieten zonder ook maar één moment afgeleid te worden door wie, wat of hoe je bent is iets dat het ego niet kent. Als mens heb ik wel een ego maar ben niet wat het denkt.

Los van identificatie en vinkjesgeneuzel leeft er dan misschien iets van eigenheid en menselijkheid. Misschien zijn we enkel wat we doen en betekenen voor elkaar. Misschien zijn we gewoon... mensen onder elkaar.