Deze wereld, dit plekje, is niet van mij. Ik kan je delen, gebruiken en ervan genieten tot ik uiteindelijk mijn lichaam aan je teruggeef.

Dank voor het belangeloos beschikbaar stellen van alles dat  mijn beleving mogelijk maakt. Een universum, een aarde, een lichaam, planten, dieren en mensen. Je geeft alles, en wat er nog niet is kan gemaakt worden van wat je geeft.

Je wil er niets voor terug hebben. Alles is vrij en helemaal gratis gegeven. Je hebt geen oordeel, je dwingt me nergens toe en laat me helemaal vrij.

Ooit heb je door laten schemeren hoe fijn het is om te kunnen geven, om het mogelijk te maken alles en iedereen tot bloei te laten komen. Ooit heb je je liefde voor het bestaan en ieder bestaan met me gedeeld. Zonder jouw liefde als drijvende kracht zou er niets bestaan.

Je wil geen dankbaarheid, erkenning of verheerlijking. Je liet me weten dat mijn geluk, en ieders geluk, ook jouw geluk is. Je liet me weten dat er geen reden is om me bezwaard te voelen want als ik geniet, geniet jij ook.

Als er al een manier zou zijn om ook maar enig recht te doen aan het leven dat je me hebt gegeven dan is het misschien wel de volledige aanvaarding ervan. Geen schuld, geen dwang, geen moeten maar volledig tot bloei komen als mezelf. Plantjes doen het heel natuurlijk, bloempjes doen het heel natuurlijk, diertjes doen het heel natuurlijk en ik?

Tsja, ik dacht ooit bang te moeten zijn voor het leven. Ik verloor me in de illusie dat ik niet goed genoeg zijn, dat ik beter zou moeten zijn, dat ik het ultieme geluk niet verdiende.

Nu weet ik dat er geen voorwaarden zijn aan jouw onvoorwaardelijke liefde. Misschien hoef ik me er slechts voor open te stellen om te genieten van mijn werkelijke zijn in plaats van me te verliezen in de angstige illusies van het brein.